Ben Öldüm Anne
Dokuz yüz yerimden tam doksan kere
Vurdular vurdular beni anne.
Cigerime neşter binlerce yara
Yardılar yardılar beni anne.
Dostum, arkadaşım, neredeydi eş?
Ya ben yanlış idim ya devran kalleş.
Harman oldu gözümde kan ile yaş
Kardılar kardılar beni anne.
Koştum talihimin koştum peşinden
Kısmet alamadım talih kuşundan.
Dökülsün umutlarım mezar taşımdan
Yordular yordular beni anne.
Göremeden taze açan baharı
Dalıma yük kaldı kışın kaharı.
Kurudu köklerim topraktan ayrı.
Kırdılar kırdılar beni anne.
Çeke çeke dolmadı çektiğim çile.
Yazmaya da gelmez sığmıyor dile.
Tuttular ruhumdan mengene ile
Gerdiler gerdiler beni anne.
Anla ki:
Ben öldüm anne.
Evet gerçekten de ilhamı baya bir ağır:)
Şaka bir yana çok güzeldi.İlk kıta da çok sevdiğim bir sanatçıyı,şairi okuyorum sandım(Osman Öztunç'u hatırlattı nedense)
Ama çok güzeldi,yüreğin dert görmesin👍👍
En sıcak kucak ve en karşılıksız sevgi işte. Anne, durmaz mı akan sular bu kelimede? Kutluyorum.
bu anneler sen öldüm derken o bin kere ölmüştür can acısından yürek sızından.yüreğine sağlık serkan kardeş👍
hüzün ve sitem dolu bir şiir ama güzel halk türküsü güzelliğinde
"Koştum talihimin koştum peşinden Kısmet alamadım talih kuşunda(n). Dökülsün umutlarım mezar taşımdan Yordular yordular beni anne."
tebrikler