Ben Ölümü Sevdim Duyun Sesimi Ey Dünya

İki nehir arasında bir tomurcuktum
Mezapoamyada uygarlığın yaşamışlığında
insanlığın göz açtığı yerde gözümü açtım

bir nehirin yamacında büyüdükçe acılarıma yandım
piştim çelikten bir duvar gibi yenilmezliği öğrendim

her günüm sularına bakmakla geçerken
içimde akan kanlar sularına karıştı
nehirler taştı kan gölüne döndü bu topraklar
zalimin zümünde akan kanlar toprağa karışan canlar

önceden de bilirim
bu yangını yanan canların akibeti ölüme kardeş
Dersim Zilan Roboski ölen canları
ya yanan madımak pirleri
bu kaçınci ölmem bilsen korkun artık ok yaydan çıktı

bilirim Rojavaya akıtılan kanları çocukken öğrenmiştim
kan dökenlerin kanda boğulacağı günü yarını
bilirim
haklı kazacağı güzel günleri bilirim

geriye gitmeye gerek yok hepte bu canilerin eseri çocukların katilleri
aynı adrese çıkıyor beyler
vampirler doymadı kana doymazların kan gölü nehir suları

nehirlerin yamaçları çiçekler açtıkça
sular durulmadı akan kandan ta ki sular kuruyana kadar
annelerin gözyaşlarıyla sulardı dereleri nehirleri
çiçekler açmadı baharı güzü kış olan bahar çiçeklerini
ya kuruyan toprağa karışan yada biten çiçeklerin ardıda çoğalan nefesler

velhasil nehir yamacın da büyüdüm
dün çocuktum yüzüm hiç gülmedi kanlar aktıkça
solan çiçeklerden sonra kinimle bir dağ yaptım yüreğimin sularında
baktıkça cesaretim çoğaldı yamaçlardan gelen gözyaşıyla
acılar büyüttü beni korkusuzca dik durmayı öğrendim

artık bana ölüm yoktu
elimde mavzerim birde dağ yaptığım yüreğim
ikisinede minnet borçluyum ölsemde kalsamda
hep koşarcasına mesken yaptım nehirden koparcasına dağlarım bana yoldaştı
nehirler taştıkça akan kanlar göle döndü zalimin barbarliği kinimi biledi

korkmadım
cesaretimle Demirci Kawa isyanı rehberim
her öldükçe ben korkuyu yendim
ve asıl olan kendimi yenebilmekmiş ölüm meğer yok oluş değil varoluşu

bilincimle kavradım dağlara yüreğimle yürüdüm amansız günlerce
ya çocuk olmak hiç gülmedim
hep beni vurdu kurşunlar bombalar

büyüdün ya bir kurşun bir bomba sesine alıştım
bana oyundu
oyunda başarmaktı direnmekti yaşamaktı
çocukların kanlarını içenlerin üzerine yemin b/içtim

kurtuluşa kadar zaferi yeğlerken gençliğimden korkun
ben geldim
ölüm beni konuştu
ölüm benim yoldaşımken
ölüm özgürlük kardeş olduğunu anladım

korkun kan kusan hainler
ben geliyorum
ölüme merhabayla göz kırptım
ölümü yendim
acıların gülüşüyle ölümü sevdim

korkan namerttir yok oluşunla kurtulur insanlık
ölmek var dönmek yok artık
sevdim ölümü

Rojavaya akın var gençliğim seninle
seninle gurur duyacak canilerin çocuk katilleri korkun
artık ölümüne savaşan agitlerin mazlumun yoldaşlarını var
tarihe destan yazan kahramanlar var

öyle kalleşliği kar bilme
yok olacaksın döktüğün kanda boğulacaksın
oğlim hiç duymadın kafir parali katiller
yobazliğin sana pahalıya patlayacak nasılda kıyarsın çocuklara

esir edilen insan savunmasızsa nasıl eziyet edersin parali köpek guruhları
yardakçılarınızda korksun
beylerin usa şirketi kaçışları var olacak
halkın yiğitleri önünde yok olup şerefsizliğe gömüleceksiniz

çocukların annelerin acıları yenilmez olduğunu anlayacak
beyinsız afyonla uyutulmuş katiller korkun sonunuz geldi
halkın çoşkusuyla yıkar adsız hain tuzaklarda ölen çocuklar
dirilip yok edecek katilleri
Rojava diren direncinle bin yaşa

gerçekliğinle dik dur ana toprakları zalimin zülmünden kurtar
halkın duası sizinle
ben ölümü sevdim duyun sesimi
Ey dünya

03*08*13