Ben Ölüyorum Anne..!

Hayat neydi anne
Gülmek yaşamak inadına gıcıklığına gülümsemek neydi anne
Ben sevmelerimi mahşere sakladım
Hiç adam gibi yaşamak istemedim
Hayattan bıktım
Sessiz ölümler takıldı peşime
Ben ölüyorum anne
Artık hiç kimse hiç bir şey umurumda değil
Ne bir dakika öncesi nede bir dakika sonrası
Şimdi sadece bu dakikayı yaşamak var anne
Sevmek neydi anne
Sevilmek neydi
Elveda deyip gitmek varken
Susup bir anda kaçmak mıydı?
Ben hiç adam gibi sevemedim anne
Sessiz gelişler vicdansız gidişler kaldı gözlerimde
Sözlerim şimdi efkâr
Ben Diyarbakır çocuğuyum anne
Be hiç sevmedim bu sessizliği
Her şey yalandı sana yalan söyledim anne
Hani bir zamanlar sokakta koşardım
Hiç düşünmezdim arkamdan esen rüzgârın beni nereye götürdüğünü
Ama şimdi ufka yelken açtım
Ben şimdi hangi noktadayım anne
Ölmek miydi tek kurtuluş
Ben sevmeleri sevilmeleri ve ayrılıp gitmeleri
Arkamda esen rüzgâra bıraktım anne
Artık benim için susup ölümü beklemek var
Ben hiç kesmedim bileklerimi
Bir akşamüzeri bir sahil kenarında kafama dayayamadığım
Namlunun sıcaklığı var şimdi hayatımda
Anla artık ben ölüyorum anne