Ben Şair Değilim Ki

Aklımda bin bir düşünce ile
Ne zaman kalemi elime alsam
Dönüp dolaşıp seninle buluşuyor dizelerim
Şairlik aşk yazmak mı sadece diyor üstatlar
Hiç üstüme alınmıyorum
Şair değilim ki ben
Onkolojik sancılar çekerken
Terapi niyetine başladım yazmaya
Beni yüreğimin ortasından vuran
Yüzyılın vebasını da
Anlatmayı beceremedim ki dizelerde
Gözlerimin önünde sonsuzluğa yol alırken canlar
İki damla gözyaşı akıtabildim sadece

Vatan sevgimi anlatayım diyorum
En büyük aşkımı anlatacak kelimeleri
Dökemiyorum ki kâğıda
Hangi lügat yeter
Rengini şehit kanından alan bayrağımı anlatmaya

Her gün toprağa düşen fidanları yazmaya
Cüret edemiyor kalemim
Vakitsiz
Kalleşçe gelen ölümün şiirini yazmak
Kolay mı usta?

Umut dolu gözlerden kanatlanıp uçarken hayatlar
Şehit anasının tülbentini ıslatırken gözyaşları
Kan bulaşırken insanoğlunun avuçlarına
Yüreğimin mürekkebi bitiyor
Kalemim lâl oluyor
Kınalı kuzusuyla aynı mezara giren ananın
Gökyüzünü delen ağıdını
Nasıl şiirleştirebilirim ki
Hangi kalemle çizebilirim
Yitip giden hayatların resmini