Ben Sana Acıkmışım
Farzet ki yoksun yanımda
Ben hayalmişim sen rüya
Bir sigara içimi kalmış zaman
Sana gideceğim yolda
Farzet ki kokun sinmiş ellerime
Avuçlarımdaki sıcaklık
Kalbimde tuhaf bir sancı
Farzet ki ölümümsün
Nefesin düşüyor soluğuma
ağlıyorum
Sen bir damla su gibi akıyorsun yüzüme
Farzet ki aşık değilmişim
Öylesine laflamışız ordan burdan
Görmeyesin diye gözlerimi kaçırmışım
Ay düşmüş gönül gölüme parlıyor
Suret-i hayalin orada bir çehre
Habersizce sevdamdan gülümsüyor
Farzet ki açmışım midem sancımakta
Bir tas çorba sunmuşsun
Ekmeğim tadım olmuşsun
Doymamışım yetinmemişim
Aç ya yüreğim sevgiye
Farzet ki sıcak bir aş özleminde
Ben sana acıkmışım.
GÜLCENAZ
Hep varsayımlarla yaşar insanoğlu 🙂
..insan duyguları birbirine nasıl da benziyor, zaman yolculuğuna çıkılsa hangi yüzyıl olursa olsun değişmez bu sevda bu aşk güzellikleri .. ..şiir tadında duygusal bir fırtına yaşatıyor kaleminize sağlık ..
yine döktürmüşsün güçlü kalem
tebrikler...