Ben Sana Kızamıyorum

Kadın dediğin beyim;
Özlemlerini gözyaşlarıyla mı sulamalı
Hasretini dağlara taşlara vururken
Cesaretini toplayıp koluna mı takmalı
Bilemiyorum...

Son cümlen vurucu oldu
?Uyu kuzum benim' deyip gitmeyecektin
Başkasına saçma gelecek ama
Kirpik uçları kaç kez usulca öpüldü
Kaç kez hayalin gözlerinde canlandı?

Bir uğur gibi olmalıydın oysa
Solgun anıları kanarken
Adressiz son mektuplarda
Okuduğu satırlarda yanan
İadesiz taahhütsüz bilesin bu ayrılık

Gök meydanda
Bu kaçıncı yutkunduğum
Gülüşe esmer karanlığa sevgilenmiş
Çağrışa dilsiz gece soğuğunda
Hayatı devşiremedim ya
Ona yanarım

Hep sen kendince sevdin
Oysa koynumda dilini kaybeden
İliklerine kadar üşüyen bir kardelen!
Bahçende kaç aglak başını öne eğer şimdi,
Tatlılığıyla mutluluklar saçmaya kanatlanır
Can alınmış içlerinden hiç yoktan!

Yıkılırken kanadı kırık uçmak
Ya avuç avuç kan kusarken
Biraz daha karanlığa kavuşmak
Ben sana kızamıyorum
Duygusal dünyam allak bullak

Hayat çok garip be gönlümün mültecisi!

Hala canımı yazan şen sanır
Kendime soracak bir sual bırakır
Yüreğim mi yoksa mantığım mı?
Hangisi daha acı
İçimde hep bir yorgun direnişçi

Bu kabuğun kırılmasında
Gönül hayra bulmuşken bir nefes
En güzel günahınla, suçuyla;
Ek derim düş bahçene nadide incimi
Şaşırt onda çocuksu sevinçlerini

N?olur!
Bu seferde ek taze gül fidanlarını
Düşlerine yanaş adımlarının değdiği yere
Başından aşağı döküver gül yapraklarını
Sol yanını da yokla arada bir
Yavrumuzun yaşadıklarını bir ben bilirim

Şükür ya Rab
Yar usulca öpülmeye geldi
Gözlerimin yaşını kurutmaya
Beril sularında rüyalarımı seyretmeye
İyi ki varsın, iyi ki hayatımdasın
Ölümüne bengisudan ellerin

Şu kalbim küsenleri görür gülümser ve der ki
Yunus ve Elif
Yusuf ve Züleyha
?Ey aşk nerelerdesin?'

Züleyha'ya dediler; "Ay çıktı.."

Züleyha sordu; "Yusuf mu baktı?"

Bazen dört beş paragraf,
Bazen tek cümlede olsa içimdekini anlatmaya,
Derdimi akıtmaya yetiyor
Üç kız kardeşi;
Umut, İnanç ve Sevgiyi