Ben Satmıyorum

İnsanlık..
Zamanın değirmeninde
Öğütür yıllarını...
Öğütüldükçe çoğalır
Çoğaldıkça farkına bile varamaz
Yitirdikleri değerlerin...
Bazıları;
Çoğaldıkça yalnızlaşır
Kibirli
Egoist
Onursuz
Duygusuz bir et yığını olur.
Sevmek araçtır onun için.....
......Sonu yatakta bitmelidir...
Sevgiden yoksundur.
Yıldızların göz kırpmasını önemsemez
Gülün güzelliğini görmez
Kitap okumak yoktur yaşamında
Şiir yazmakta boşuna bir uğraştır
Üç kelimeyi alt,alta getireme semde der....
.....satın alırım yazdıklarını..
Sana ne der kardeşim
Duygu sende ise para bende
Satın alırım
İster yakarım
İstersem kıçımı silerim...
Bu insan seli içerisinde
Bir sen,
Bir ben..
Kaç kişi kaldık ki?
Yemin ettim..
Yaşadığım geçmişimi
Aşklarımı,sevdalarımı
Hüznümü,sevincimi
Çantama doldurup pazarlamayacağım artık
Daha ilk sayfasına bakmadan
Süslü kokanasının..
Yazık be çocuğa al birkaç tane deyişinden sonra
Ver bakalım yirmi tane diyen puşta..
Satmıyorum ulan diyeceğim
Satmıyorum...
Satan satsın arkadaş
Ben satmıyorum...

Yıl 1978 gençliğin verdiği haz ve hırsla yaklaşık 50 şiirden oluşan aslında kitap bile denilmez
Kitapçık bastırmış sokaklarda satmaya çalışmıştım. İşte böyle bir olay gelmişti başıma. Şiirlerin karalamaları dahil hepsini ateşe verdim4 sene elime şiir için kalem almamıştım. Bilirsiniz bu illetten kurtuluş olmuyor ve tekrar naçizane yazmaya çalıştım işte.