Ben Sende İmkansızlığı Seviyorum

Ben sende imkansızlığı seviyorum,
Ümitsiz kalmayı değil...
Ben her gidişinin ardından karanlık gece'ye yaslanmayı seviyorum...
Yas tutmayı değil...
Ben her özlediğimde seni ağlamayı seviyorum,
Gülümsemeyi değil...
Ben senin yalnızlığında alıp başımı gitmeyi seviyorum,
Böyle pervasızca beklemeyi değil...
Hani sana demiştim ya,
Hiçbir şey sesini duymak gibi değil,
Ben sesini duymak değil...
Sesin olmak istiyorum,
Ve özlediğinde beni en içten...
Hani kalbinin paramparça olduğu vakitlerde,
O sese gelmek istiyorum,
Böyle eli kolu bağlı oturmak değil...
Ben aynalara bakmayı seviyorum,
Aynaların buğusunda seni görebilmek için,
Hani öyle sensizim ki hasretin yüzüme yazılmış,
Güzelliğin yüzüme çizilmiştir diyerek,
Ben gökyüzüne bakmayı seviyorum,
Öyle lambayı açıp odamda oturmayı değil,
Ben seni düşünmeyi seviyorum...
Öyle birkaç dakika değil,
Düşüncelerim inanılmaz bir baş ağrısı yaratana kadar,
Ben seni sevmeyi seviyorum,
Öyle birkaç günlük,mevsimlik değil...
Baharımda sen ol,hazanımda...
Ben bunu istiyorum,