Ben Senden Gidiyorum
Ben ne zaman saçlarında rüzgarı görsem
Erken dağılmış gençliğim düşer aklıma
Umudum, hayallerim, tekmil neşem
Her şeyi söylemeye kudretim var da...
Susarım
Yutkunurum adın takılır boğazıma.
Ben ne zaman karşıdan gelişini görsem
Adımların bana değil
Canım acır aslında
Zamansız, mekânsız kocaman bir ütopya
Gel demeyi çok iyi biliyorum da...
Susarım
Yutkunurum adın takılır boğazıma.
Ben ne zaman ağzında sigara görsem
Dumanına karışırım zehir olsa da
Yürürüm sen kokan platonik yollarda
Her ne kadar beş harfli kısa da olsa...
Susarım...
Yutkunurum adın takılır boğazıma.
Ben ne zaman akşam gidişlerini görsem
Çakılır gözlerim baka kalırım ardına
Daha söyleyeceklerim dilimin ucunda
Eşe dosta çocuklara saygım varda....
Susarım
Yutkunurum adın takılır boğazıma.
Ben ne zaman
Otuz santim mesafene gelsem
Kahrım yangın olur
Deprem olur çöker toprağa
Suskunluğum
Adamlığımdan da kaynaklansa
Açıklanmamış bir sevda
Bir platonik ütopya
Susuyorum
Yutkunuyorum
Anladım olmaz
Ben senden gidiyorum.
(^..) sessizlik iyidir
Teşekkürler Şermin Hanım " suskunlukta gerçekleri daha bir koyu görmek" güzel bir yorumdu
sessizlikte en çok kendi olur insan
sustukça konuşur asıl
ve gerçekleri daha bir koyu görür nedense
tebrik ve beğenimle şair👑
Haklısınız Nigar hanım her zaman dediğim gibi sessizlik iyidir.. Yorumunuz için teşekkürler
bazen de susuluyor gidenlere, gitmek gerekenlere
kaleminize sağlık