Ben Seni Gözden Çıkardım!

Dünyayı versen de bana
Ben seni gözden çıkardım
Kül eyledin yana, yana
Ruhumdan özden çıkardım

Yıllarca yasını tuttum
Gönlümü közde uyuttum
Adını bile unuttum
Dilimde sözden çıkardım

Meyhaneler oldu yurdum
Kadehleri boşa kırdım
Ne aradım ne de sordum
Gönülde hazdan çıkardım

Medet umma ağlamamdan
Yüreğimi dağlamamdan
Tel, tel söktüm bağlamamdan
Nağmeden sazdan çıkardım

Gonca güller gibi solsan
Saçını başını yolsan
Çiçek açmış dalım olsan
Bahardan yazdan çıkardım

Ne ayvadan ne de nardan
Kurtulmadım ahu zardan
Göçer oldum bu diyardan
Tadını tuzdan çıkardım

Ozanca sersemliğimi
Demlenmemiş demliğimi
Heder olan gençliğimi
Ateşten közden çıkardım

Ozanca/İzmir