Ben Seni Hiç Sevmedim

Esaret zincirlerimi kırıp bir gece vakti

Yalınayak şuursuzca sana koşmak istemedim.

Bir tren istasyonunda kim bilir kaç kez

Gitmekle kalmak arası,intiharları solumadım.

Şarkılarda seni hatırlatan nağmelere hiç rastlamadım.

Kahrolası sevdanı yüreğime tekrar tekrar çizip

Bin yerinden defalarca kanatmadım.

Adını her andığımda,titreme nöbetlerine girmedim

Zamansız misafirim...

Ben seni hiç sevmedim .



Uçurum başında durup gözlerim kapalı

Asi bir yelin ardımdan itivermesini beklemedim.

Yatıp uyanmamayı ,kaybolup bulunmamayı,

Aklımdan bir an olsun bile geçirmedim.

Vazgeçmeyi öğrenemeyen şu lanet kalbimi;

Acımadan söküp bir çöp bidonuna atmayı,

Sonrada,faili mechul olmayı hiç düşünmedim.

Elimde resmin,dilimde bildiğim tek duam.. ismin,

Kadehleri bir bir boşaltıp duvarlarda kırmadım.

Hazan mevsimim...

Ben seni hiç sevmedim .



Sen kalmakla gitmek arası sürekli bocalarken

Çelişkili düşlerin ürpertisi, hücrelerimi titretmedi.

Beni sensizliğe iterken, zifiri karanlıklara bürünmedim.

Ecel terleri dökmedi sevdam,feryatlar kopmadı derinlerimden.

Yanmadım, kavrulmadım ,veda saatleri kapıyı her çaldığında.

Ne kadar varsın ve ne kadar çok yoksun hiç hesaplamadım.

Hislerim kör düğüm,hayallerim arapsaçına dönmedi.

Bütün ihtimalsizliklere rağmen, başka bir umutla,

Senli hülyalara dalıp dalıp gitmedim.

Sonrasızlığım...

Ben seni hiç sevmedim.





Kaf dağındaki gururumdan bir kez bile ödün vermedim.

Dizlerine kapanıp beni bırakma diye yalvarmadım.

Yaşadığım tüm doğruları bir çizgide silip geçmedim.

Bile bile kendimi günah ateşinin orta yerine atmadım.

Çılgın kıyılarında dalgalarınla boğuşmadım,

Yorgun sessizliğinde kederlerini çekip almadım.

Her üşüdüğünde sana tenden bir liman olmadım.

Mesela seni kaybetmekten bir an olsun korkmadım.

Öyle çok söz var ki seni çok sevmediğimi anlatan

İmkansızım...

Ben seni hiç ama hiç sevmedim.