Ben Seni Nasıl Üzdüm...

Sen konuştun, ben boynumu büktüm,
Biraz sustum, tebessümlere büründüm.
Yalanları buladım fırçama,
Sözlerimi boyadım, anlamasın diye gönlüm.

Sevdandan artıklarla sarılı tütünüm.
Yakamam, bilirim yanarsa yalnız kalacak ömrüm.
Senin olmadığın zamanlarda,
Tek kucakladığım, yersiz yurtsuz düşlerdeki gönlüm.

İnan zor nefes alır, bendeki med-cezir'lerde hüznüm.
Her kıyıya kavuşmada sen gibi olur yüzüm,
Her derinlere çekilip hapsoluşta,
Binlerce kez ölür, aşktan başka sebebi kalmayan gönlüm.

Sen gittin, ben boynumu büktüm.
Düşmüşlükler içinde kaybolup durdu özüm.
Keşkeler sıçrayınca suratına,
Son bir hamleyle boynuna ilmeği geçirdi gönlüm.

Ben seni nasıl üzdüm...

/Bilemezsin ben nasıl üzüldüm./

14/10/2008

23:32