Ben Senin Umrunda Bile Değilken

Ben senin umrunda bile değilken
Senli şiirler giydiriyordum ben
Şu köhne zamana
Sevdadan yana

Sana dair ne varsa baş tâcı ettim
Kimselere vermedim
O çakır gözlerinin hatırına.
Sevdamı giydirdim şiirlerimin her bir satırına

Damla damla gözlerimden düşerken,
Gecenin en kuytusunda sen.
Kimbilir hangi kahkahalarda boğuluyordun yar !
Söyler misin ? Seven sevdiğine nasıl kıyar ?

Ne zaman şarkılar hüzzam çalsa,
Nihaventler kıskanır,
Nağme nağme sevdalı yüreğime dokunur.
En yüksek perdeden adın dilde söylenir okunur.

Yenilmezdim ...
Lâkin;
Bir sana yenildim.
Çünkü aşkı ben herşeyden kutsal bildim.

Zararı yok
Yeterki sen mutlu ol.
Küsmesin yanağında gamzelerin çiçek çiçek açsın.
Yine benim gözüme varsın, en acı soğan suları kaçsın.

Yaşadığını bilmek
Yeter de artar bile sevdalı yüreğime.
Zira aşk, ömürde bir defa çalarmış insanın kapısını.
Seni bilmem ama, ben sana verdim şu kırık kalbimin tapusunu.

Varsın baharım kış,
Gündüzüm gece olsun.
Senden gelen her şey güzel.
Çirkini güzel kılan gülüşü güzel.