Ben Vurdum Beni

Şubat akşamıdır
Faili meçhul yaraları ağlatan
Ben sıktım

Elimde boş onlarca kovan
Parmaklarımda barut kokusu şaraba karışmış
Oysa midye kokardı avuçlarım

Öznesi kahpe hayatı vurdum belki de
O yüzden hükümsüz şiirleri siliyorum
Yazan kaleme küfredip ana avrat

Yüzlerce kâğıt kirletmişim
Şirazesi dağınık
Defter köşelerine braille alfabesi ile

Görmeden yazmışım
Duymadan
Yitik zaman artıklarıymış çöp olası

Yaksam
Mavi kirlenecek isinden
Yırtsam parşömeni doğuran ağaca acırım

Hızla siliyorum
Elimde demirden silgi
Parçalarcasına geçmişi

Lime lime oluyor
Kedi önüne atılmış kokuşmuş ciğer misali

Nasıl da yanıyorum ahh
Kırılası ellerime
Geceleri bekleyen yüreğime

Nedamet süpürmüyor ne yazık
Geçmişin ayak izlerini

İçimde atıyor
Adımlarını
Tükürerek

Bir pisliğin bekçisiymişim meğer
Yarasalarla beraber



Şubat akşamıdır
Faili meçhul yaraları ağlatan
Ben sıktım


Ben vurdum
Beni

Bu yüzdendir kan ağlamaları...