Ben Yaşamıyorum

Koştuğumuz günü hatırlıyor musun?
'Beni geçemezsin sen' diye çocuk gibi iddalaşmanı.
Yendiğin zaman yüzündeki gülümsemeyi unutamıyorum.
Aslında senle olan hiç bir saniyeyi unutmuyorum.
Her an hatırlayıp tebessüm ediyorum.
Senleyken çok mutlu anılarım vardı benim.
Her mutluluğu yaşadım diyebilirim.
Ama o mutluluğumu unutturan,tebessümle hayal kırıklığı arasında kalan anılarım şimdilerde çok acı veriyor be sevgili.
Ben kalbinin uçurumunda umutlarıma tutunurken aşağıya ittiğinden beri acıyor.
Beni acıya hapsettiğin günden beri...
Bak şimdi bir gün daha doğuyor gidişinin ardından.
Artık ne gözüm görmek istiyor ne de yüreğim dayanıyor mağaramdaki karanlığın içine doğan aydınlığı.
Karanlık bırakın beni.
Onsuz aydınlanmasın günüm.
Zaten ben onsuz yaşıyor muyum?