Ben Yoktum Sen Yoktun

yoruldum
durdum
oturdum
saat
saati sordum
yoksun
tekrar yürüdüm
bir çınar ağacı gördüm
çokça insan
çokça masa
erken daha
üşümüşüm
bir yalnızlığa düşmüşüm
derbeder , avare
sensizliğin çaresizliğiyle
dayanılmaz haldeyim
çaycı çay
şekersiz demli olsun
bir çay daha
tekrar yeniden doldursana
uzun sürecek bekleyişim
yıllardır beklemişim
yıllar önce burada
bir aşkın çarpıntıları
ikimizin ağacı
aynı çınar altında
kalplerimizi karıştırdık
içtiğimiz çayda
çınar ne kadar duygulu
kolları denize doğru
kaç yüzyıllık dün gibi
çınarın yapraklarında fısıltılarımız
Çengelköy simidi yemiştik
aylardan Eylül'dü
bugün burada oturdum
sen yoktun ben yoktum .