Ben Yoruldum Hayat

Geldim...
Bir kış günü dünyaya.

Daldım...
Binlerce dert deryasına. Hayatın tam ortasına.

Görmedim...
Dostlardan vefa.

Çektim...
Hep bin türlü cefa.

Gülmedim...
Bir defa.

Sürmedim...
Hiç sefa.

Yürüdüm...
Belaların üstüne.

Resim oldum...
Gam kederin büstüne.

Çektim...
Hergün çile doğum günümde bile.

Katmadım...
Hayata hile.

Yaşadım...
Hayatın en alasını en hızlısını sevdanın bile gizlisini.

Değişmedim...
Yola çıktıklarımla yolda bulduklarımı...

Değiştirmedim...
Huyumu içtiğim suyumu.

Kırmadım...
Hiç bir kulun kalbini. Eşi dostu sevdiğimi değer verdiğimi.

Satmadım...
Gardaşımı sırdaşımı aynı yola çıktığımı. Dost bildiğimi.

Ben yoruldum hayat...
Ağardı saçım.
Kabardı suçum.
Neşeye açım.

Ben yoruldum hayat...
Ya güldür yüzümü.
Ya dinle sözümü.
Ya açtır gözümü.
Yada üzme özümü.


Şiirlerin Boynu Bükük Kalmaması Dileği ile...

Saygılarımla