Bencileyin

Umutlarım,
Gerilerde kaldı
Yaşantılarımdan
Ve
Ben
Artık
İş ilanlarına,
Kiralık evlere,
Burslara da
Bakmıyorum

Hiç bir beklentim kalmadı
Hem de hiç
Bu dünyadan

Bir mevsimler hatırlatıyor bana yaşadığımı
Bir karıncalar -buğday taşıyan-

Burun kıvıranlara inat
İçmiyorum
Şundan bundan
Sevmiyorum
Sevemiyorum laf olsun diye kimseleri...
Bir başına yaşıyorum kalabalıklar içinde
Ağlasam da kendi kendime
Gülsem de
Adına otizm diyorlar
Ne menem şeydir o
Otçul yaşamak gibi bir şey
Hep aynı şeyleri tadar gibi.

Sorsalar; günü bilmem,
Nasıl kurayım gelecek hayalini?
İşte bu da benim tutarlı yanım
Aaaah şair yanım
Ya sen olmasan ?
Gece gündüz de birbirine karışırdı
Herhalde
Ve ben bir ayık bir serhoş
Alırdım karşıma tüm insanlığı...
Kardeşliğim kalmazdı kimselerle..
Üşürdüm bir kez daha
Kibritim şiirler de
Olmayınca kalakalırdım
Ortalıkta
' bir şair ölmüş' derler
Desinler
Ben yine söylerim diyeceğimi
Şimdi doğrulandı mı kehanetim?
Herkes gibi kalakaldım derim
'Şöyle garip bencileyin'



hea