Bende Artık Bir Katilim...

Artık bende katilim,
inanmıyorum bundan sonra hiç bir söze,
mesela sevmiyorum artık öyle körü körüne,
ameliyat masasında bıraktım; dostluğumu,
arkadaşlığımı, kardeşliğimi...
Hatta ve hatta tüm sevgimi,
değer verdiklerimi, vermediklerimi...
Sessizlikle dost olmuş odamın,
ahşap kokulu penceresinden bile bakmıyorum artık..
''diğer katilleri izlemiyorum anlıyacağınız''


biliyormusunuz;


//insan ilk kurşunları kendi sevgisine, sadakatine, dostluğuna sıkmış,
kendi sicilini kendi bozmuş iyi duygularını öldürerek,
gene kendine ait olan adalet duygusundan yemiş ilk kelepçesini,
geride kalan duygularıyla kendi adaletini sağlıyamıyacağını görememiş,
yalanlarla kurulu mahkemelerde yargılamış kendisini,
ihanetle, vefasızlıkla, nefretle aynı koğuşu paylaşmış,
nefret en iyi dostu olmuş rütubet kokan koğuş misali yaralı yüreğinde,
mutluluğun adını mutsuzluk, doğruların yerini yanlışlar almış,
kırık aynasından, müebbet hapis verdiği kendisine bile nefretle bakmış,
sevgiyi, dostluğu, arkadaşlığı kendi elleriyle toprağa vermiş,
yanlış duygularının katili olmuş anlıyacağınız...//



af yasası ne zaman çıkar bilinmez....

"en kısa zamanda değil, şimdi çıkması dileğiyle..."