Bende Ki Gözlerin..

Şimdi gözlerini nakşediyorum dizelerime
Karanlık yüreğini unutturuyorum sözlerime
Hani sen hiç ben olamamıştın ya
Cesareti yüzüne vuran bir ben oldum yanaklarında

Minik dokunuşlar ekle suretine
Yanakların da gördükçe ansızın gülümse
Tebessümlerden daha çok yakıştım belki benliğine
Ama sen aynaları bir kenara bırak yalnızca gülümse

Şimdi hayat beni terkediyormuş
Yolu açık olsun! Hayasız hayat kimin umurunda ki
Üzerimden çekecek mevsimlerini belli
Bilmez ki benim dünyamda ki tek mevsimimdir gözlerin

Üzerinden koskoca bulutlar geçmiş gözlerinin
Yaşanılası tek mevsimimde hayalsizce sindi bir köşeye
Üzerime yürüdü yine kara bahtlı aynalar
Bende ki gözlerinden bir bakış dilenircesine

Kapının önüne koydum sensiz geçen zamanlarını
Hani olur ya sevmekten yoksunlar bakar
Sevda nedir senden sonra sensizliği sevende anlarlar
Ucube bir his aslında bu yokluğun! Bakma senin uğruna bu kavgalar.

Şimdi veya bir kaç dize sonra sonlandıracağım senli sözlerimi
Benden gideli ne ömür geçer ne de yüreğine bir damla sitemim
Acınası bir hayal değil aslında hayatım,yokluğun kadar serseri
Kimseye de benzemez sevmeleri
Neyse sen yine tac et başına bensizliği
Başından attığın sözlerim elbet hesap soracak sana...