Bendeki Aşkın

yüzünü güneşten kıskandığım
doya doya bakamadığım yarim
baktığım vakit içimi eriten
aklımı başımdan alan yarim

ben sana bakarken
kalbimi içimde değil avuçlarımda hissederdim
buz gibi suyun yüzüme çarpılışı gibi
kendime geldim acı sözlerinle
bedenimi esir alan bu duygudan kurtuldum

bir saniye baksam gözlerine
bin duygu hissederim yüreğimde
acı,hüzün,mutluluk,umut...
düşündüm sensiz kaldığım ,sabahladığım gecelerde
sana karşı hissettiğim neydi
aşk mı ,sevgi mi,tutku mu diye

biliyor musun ben sende hepsini yaşadım
önce ufacık bir kıpırtıyla başladı herşey
ve bir anda aşk sardı bütün hücrelerimi
özgürce bir aşktı beni saran

sonra yanına sevgiyi aldı aşk
bense hayal dünyasında buluverdim kendimi
ayaklarım yerden kesilmişti
sonra bir anda tutku çıka geldi
daha da güçlenmişti artık aşk
yenilmeye mahkumdu savunmasız kalbim
aldığım her nefesi seninle alıp veriyordum
içimdeydin artık
ve inan hiç kolay olmamıştı içime düşüşün

ve o an işte o an ben bu kadar savunmasızken
acı çıka geldi
hazırlıksız yakalamıştı beni
yenilmemek elde değildi
ansızın vurdu beni
olan olmuştu artık kalbim ellerindeydi
aşkın,tutkunun yerini alan acı
eriyip nefrete çeviriyordu kendini
ve ben herşeyden herkesten nefret ediyordum

sonra bir gün yine gözlerine baktım
eskiden aşkla baktığım gözlere baktım
gördüğüm duygusuz ve manasız gözler
bir anda söndürmüştü içimdeki nefreti

şimdi düşünüyorum ne var içimde arda kalanlardan diye
biraz sevgi,biraz öfke ve kocaman bir boşluk
ama aşk yoktu artık
bir zamanlar yenildiğim aşk beni benden alarak gitmişti
kim bilir daha kaç can yakacaktı
belki acelesi vardı
bana geçerken uğramıştı