Bendeki Gerçek
Umutlar tükendi yorgunum yolda
Okyanuslar geçtim kalmadım durda
Çaresiz boğuldum bir avuç suda
Nefesim gömüldü benle beraber
Fırtınaydım ruhum içinde estim
Duyulmaz uğultum sesimi kestim
Koydum yüreğime kalemle biçtim
İsyanım gömüldü benle beraber
Çoğaldı bugünler çoğaldı hızı
Onun eseridir bendeki sızı
Yaşayıp görmedim mevsimde yazı
Baharım gömüldü benle beraber
Dalgalandım hızla vurdum kıyıma
Döndükçe dönerek çarptım usuma
Sürüklenen taşı koydum canıma
Taşlarım gömüldü benle beraber
Ayrılıp karadan bulandım sırda
Durulurum dedim beklide orda
Bir anda kendimi bulurken yarda
Uçurum gömüldü benle beraber
Uçurumlar sarptı döndürdü başım
Düşerken feryadım ekmeğim aşım
Yağmura karışıp döküldü yaşım
Nehirim gömüldü benle beraber
Çarpmadım kimseye sesizce aktım
Güçlüyle boğuşup zayıfa yandım
Gün oldu kızarak kendime çattım
Sinirim gömüldü benle beraber
Pamuklaşıp koştum yorgun başlara
Değmesin ama ha sertti taşlara
Sormadan yuvamı yıktım kuşlara
Suçlarım gömüldü benle beraber
Yarsever suçların eğdi yanını
Çok geç kaldın artık bulmaz tayını
Bilmesinler sakla adın sanını
Cezanda gömülsün senle beraber
MALATYA
cepten bile takip ettim şiirlerinizi okumaktan haz aldığım bir kalemsiniz hayırlı kandiller...