Benden Daha Çoktu Gözlerin

Kendimle buluşmalarımda
Kanar geceler uzak bir şehrin içine
Bir köşede sızar zaman
Sızlar yüreğim kuytusunda sevdanın..

Uzanıp dikenlerine yatağımın
Kalan bir kaç kelimeyi kanatıp - sana söylenmemiş –
Kan çekilmelerine sığınırım umutlarımın..

Unutmak dediğin
Özlemin, içinde erimesi değil mi zamanın..

Terkedip köklerini
Gezinir bir yaşlı ağaç dağlarda
Masamdaki kadeh ağlar da /
Aklıma düşer resminde kaldığım an
Ve vurulup düşüşü – gün ışığında –
Yaban tutkularımın...

İçimdeki çocuk tütsü yakar
Denizde seksek oynayan geceye / gözlerim yaşarır
Söz vermiştik
Yunusların sıçraması kadar kadar olmalıydı ayrılık
Sıçrayıp denize dönmesi kadar / en çok
Yoksa geriye ne kalır..

Kimsesiz bir yağmur düşer gözlerime
Notasız bir şarkı gezinir kulağımda
Bir deniz feneri irkilir kendi yalnızlığında
Derinlerimde bir sancı kıvranır

Bir kadın uzaklaşır düşlerimden / yokluğunda..

Bil ki hep / benden daha çoktu gözlerin
Öyle kalacak.

Seni çok özleyeceğim / güzel olacak...