Beni Anma Diyorsun

Ben sana diyorum ki; sabah çıkma ayaza
Sakın gelme üstüme, hem kıskanma diyorsun
Kalemin mürekkebi, tükendi yaza, yaza
Her satırda sen varsın, beni anma diyorsun.


Bakmasın kimse sana, gözün gözümde olsun
Solacaksa o ömür, benim sinemde solsun
Sunduğum aşk şarabı, sırça kadehe dolsun
Dilin, damağın yansa, bana banma diyorsun.


Ah be güzel sevdiğim, unutmak var mı? Seni
Şüphesiz Yaradan'da, esirgiyor seveni
Hayatımda yok isen, ecel götürsün beni
Ateşine sermestken, bana yanma diyorsun.


Yüz üstü bırakarak, sevdiğinden gidilmez
Yürek kan ağlıyorken, can, canandan edilmez
İnsanın ettikleri, asla yanına kalmaz
Çiçeklenen dalıma, uçup konma diyorsun.


Hatırın sordum sana, sanki sözüm bir taşa
Vefalı bir ömürde, buda gelirmiş başa
Bensiz de mutlulukla, huzurlu yıllar yaşa
Şiirler yazdı isem, aşık sanma diyorsun.