Beni Bilemezsin Sen
Beni bilemezsin sen
Tebessün ederken burukluğumu
Elini sıkarken öldüğümü..
Gecenin hergün bir cellat gibi
Başımda beklediğini bilemezsin sen..
Günde kaç kere ölmeyi düşündüğü mü
En saçma şeylere kahkahalarla güldüğümü
Senin için nasıl insanlara tahammül ettiği mi bilemezsin..
Beni bilemezsin sen
Seni kaç kere defterden sildiği mi
Gözlerinden gözlerimi kaçaırmamak için
Nasıl çaba sarfettiğimi bilemezsin sen..
Senin için ıslandığım o aptal yağmurları
Hırsımdan ısırarak defalarca kanattığım dudaklarımı
Açılsın diye saatlerce beklediğim kilitlenmiş parmaklarımı bilemezsin sen..
Beni kimse bilemez ben bile bilemezken..
Sayfalara sığdıramazdımda ismini
Kaldırımlara yazardım geceleri..
İşte ben böyleyim
Beni bilemezsin sen..
şiirlerinizi bu sıralar takip etmekle iyi mi yapıyorum diye soru sormaya başladım kendime. hafife alınmayacak bir tarzınız var. severim bu tarz yazılan şiirleri.şiirde samimiyetin doruk yaptığı duygusal anlardır yazdıklarınız. şaire şiire esenlikler...