Beni En İyi Sen Anlarsın
bilirsin sen
hani öyle
tutturmayı şıp diye
tuzunu da kıvamını da her yemeğin..
ve katmayı
sanki
o gülüşünün lezzetini de
ne yapıp yapıp
bulup buluşturup
alelacele çıkardığın
sıcacık bir doyumluk yemeğe..
kadın değil misin
beni en iyi sen anlarsın canım
bak tuzum yok kıvamım yok
yok deme sakın
yalan mı
çünkü ben şu hayatın
tadını da
tuzunu da
senden öğrendim..
bilirsin sen
öyle vurmayı da beni can evimden şıp diye..
hani
bir başına uyanır kalkarsın ya
o parfüm kokusu sinmiş yatağından,
ve hani
saçların da henüz dağınıkken
gözlerinin o en tatlı
ama yeni uyanmış mahmur halleriyle
sere serpe dolaşırsın ya ortalıkta
o en sevimli ev hallerinle..
hani geçersin ya aynanın karşısına
yanaklarına bir bir allıklar sürüp
o en kırmızı rujunu
eme eme
iyice yedirirsin ya dudaklarına..
ve o kara kara gözlerine
bir de sürmeler çekersin ya
sonra çekip çekip vurursun ya..
kadın değil misin işte
bilirsin sen
bilirisin çekmeyi de vurmayı da..
ah..
beni en iyi sen anlarsın..
yok deme sakın
yalan mı
çünkü ben o rujun tadını
senden öğrendim..
birlisin sen bilirsin
sımsıkı sarmayı da..
ve hani oynarken düşüp dizlerini acıtan
ve sana doğru ağlayarak koşup gelen o yavrunu
kollarını açarak beklemeyi de..
bilirsin sen
bilirsin
varı yoğu
azı çoğu
bilirsin sen
sıcağı soğuğu
kadın değil misin
bilirsin sen
bilirsin de belli etmezsin..
hani
ben daha hiçbir şey söylemeden
şıp diye anlarsın ya işte karşıdan halimi
öyle değil mi..
beni en iyi sen anlarsın
sen anlarsın be canım..
yok deme sakın
yalan mı
şu acıyan yanlarımı ben hep senden öğrendim..
bilirsin sen
bilirsin
susmayı da
bilirsin sen
bilirsin
güçlü durmayı da..
hani
gözlerin dolar da
içinde fırtınalar kopar
hiç belli etmezsin ya..
hani
yüreğindeki yangınları
içine akıttığın o yaşlarla
söndürmeye çalışırsın ya..
ama hiç belli etmez
sanki güler oynar geçersin ya..
hani sonra bir susarsın ya
öyle bir susarsın ya
hep susarsın ya..
ve sonra
girip girip odalara
bir köşeye öylece büzülüp
saçların önünde
dökük ve dağınık
ağlarsın ya
hani öyle bir ağlarsın ya
hani için ağlar ya
hani dışın ağlar ya..
ama hani
kimsecikler bilmez ya..
kadın değimlisin işte
bilirsin sen susmayı
bilirsin sen zaten hep güçlü durmayı..
beni en iyi sen anlarsın canım
yok deme sakın
yalan mı
sen karşımda bu kadar güçlü durdukça
ben zayıf yanlarımı hep senden öğrendim..
beni en iyi sen anlarsın canım
bir de şıp diye annem anlar..
ve yine bir de sen anlarsın
sonra yine yalnızca annem anlar..
kadın değil misiniz işte canım
sen de anne değil misin sanki
yok deme sakın
yalan mı
ben bu karşılıksız sevmeyi kimden öğrendim
ben bu karşılıksız sevmeyi
hep annemden öğrendim
annem öğretti..
beni en iyi sen anlarsın canım...
bir de canım annem anlar...
çok uzun geldi şiiirin yordu beni....inanki anlayamadım bişi :)))))))
uzun soluklu ve de hayattan çalınmış kesitlerdi. sahiciydi sözler. ellerine sağlık şairin.