Beni Gör Demiyorum

Beni

Gör demiyorum
Görmesen de
Nihayetinde
Bir umut
Var
İçimde,
Belki de bir gün
Sözüm geçer güneşe
Sabahların arifesinde,
Bırak yensin günler bitsin seneler
Nedir
Ki
Ebediyetin çerçevesinde,
Sonsuzluk bir hiç
Yolculuk mutluluk
Varlığıyla yokluğuyla
Açmış kollarını bekler iken bizleri,
Bize tek
Varmak düşüyor
Varmak her şekliyle
Kafiyesiz kafilesiz,
Şartı
Hep
Kalpte saklı
Yürekte muhabbet
Gönül bu bir gül yaprağı misali
Dokunurken göğün mavisine
Bulutlar ağlasa ne fayda
Saçları ıslatsa
Ne zarar,
Esecek
Muhakkak gelecek rüzgar
Kuruması an meselesi
Güzelim,
Gör
Beni
Demiyorum
Görmeden de edemiyorum
Hayallerimin en ücra
Köşelerinde...

* Berlin, 28.05.2021 *