Beni Gözlerinden Isıt

Her anım senle koşuyor
yüreğimin bahçesine koyduğum sularda yüzüyorum

yokluğunu s/aklıma almışım yaşam öyküsü kadar s/özlerin ömüre sayılan
her an gelirim geçte olsa yanına bir avuç dolusu güneşimle
beni dert kedere s/alma hasretine yollarına k/aldım

daha ne duruyorsun gökkuşağı renklenmiş
acılardan hüzünlenmış yansıyan güneşinle
bir bakın maviliklerden tebessüme sarkan renklerin görünüşü
sevdayı kederi gözlerinden okurum

baharımda elimdeki şemsiyemle
hep baharım hem kışımla yürür yanımda
en çok yoldaşım olur yalnızlıklarıma kalan tek dostum

güneşte yapmurda yayılır ufkuma gölge yapar baharımda
sen yoksan bir gider mezara gelirim
sonrası düşümden deniz yaratırım

evin bir pencesinde kapı açılmazken yüzüme
ben hasretine kalacağım güne sayılı güne çapar böler gelirim
bekle biraz yollara duran tren sabah güneşiyle hareket edecek

korkma hava güneşli biraz top sevgiye dair heybe dolusu
sen yine biraz umut topla okyanuslara dalmak için
yinede biraz güneşli sabahlarımız olsun bütün duamla
ikimiz bir fidanız şarkısını birlikte dinler söyleriz

sen varsan kem küm eden hülyalarım
tamda burada yorgun gözlerimle bir resmine bakar
yürü beyaz atım dört nala çıkar yollara yorgunluğum
sen yoksan gider ayaklarım düş yolculun karanlığına

işte ben böyleyim güzelim
sendin beni halden hale koyan şu gördüğün sesseri
koşuyor ardında güneşine gölge oluyorsam
mutluluk gözyaşın olsun yüzünün sevinçleri

ç/ağlasın yüzüm pınarları
ne güzel eyler bizim köyün yaylası
gel hele bir koş güneşin doğsun sevinçlerime

ne güzellik bakışırsın o lale sümbül renkleri gözlerini kamaştıran
mutluklar senin olsun her daim baharınla şen ola NAZLI

çicekli dala konar kuş sesine duyulurken i
ikimize umutlar koşarken bakışın karanlığına gömülen
sen büyüdün demek Nazlı bebek düşünle yaşa
gözlerim sende demlensin ömüre s/ayılan

sahi ne diyecektim
bu dağın derdi dermanı bir aşkın meramına k/alıyorsa
kala kalmışım ben bu diyarda yalnızlığa oynadığın hasret acılarım
sen ayrı kullarda yayılan görünüre kelamı k/aşıksız kalışıma
ne desem kapak yuvarlanır yerini bulur su gibiyim

söyle ben sana dilenciyken kapıya dayandım
sen söylerdin var mı yok mu anlayan olmamış
anlayanlarda...
sevda uğruna kavuşmuş asıl olanlara ölüm hak sayılmış
ya imkansız yada ölümüne sevda dememişler miydi
sana olan hayalerim uçuyor gökyüzü aydınlık günlere

sual eyleme
gönül sen çekersen ondan alırsın
bu dünyanın bahtına kalacak değilsin
sevdan yürüse de gönül bağlarım viran çağlar

ben sana doymadan yokluğun hasret kokuyorsa
dünyamın çilekeş kederimle yaşar giderim

sen benim kır çiçeğimsin
ilkim sin
sevdiğimsin
bunu anlarsan mutluluğun taşında adımız yazılır

bir gün süvari atlı atınla kırmızı gül bahçesinde dört nala yürürsün
ve umudunla uçarsın gül bahçemin toprağına
bu sendin hayalimin gülü NAZLIM...

şimdi seni düşünürken çocukluğumu hatırlarım
seni sevmekten hiç büyümedim hep çocukça sevinçlerim
neşemsin mutluluğa akan gül baharım
sensin çocukça baharım

*çocukça seviyorum diyebilmekte güzel..!

08*02*13*Karataş