Beni Hatırla

Yıllar geçip izimi silmeye kalksa bile
Hatıralar sızacak gönlünün en derin teline
Bir şarkı çalındıkça eski bir radyoda dile
Nağmelerde beni bul, dinle beni hatırla

Bir akşam rüzgarında savrulursa adım sessizce
Bir şiirin kıyısında gözlerin takılırsa gizlice
Gecenin koynunda usulca süzülürken özlemce
Yıldızlara sor beni, ışığında beni hatırla

Tozlanmış bir defterin arasında kalmışsa gülüm
Kurutulmuş bir sevda, yitmemiş bir öyküm
Açtığın her sayfada yüreğin ürperir bir an belki
O anın kıymetinde beni hatırla

Bir sokak lambası altında durursan tek başına

Gölgene karışırsa silüetim yavaşça 

O sessizlik içinde bir ah düşerse dudağına

İç çeke çeke değil, içinden sev, beni hatırla

Gözlerin değerse bir pencerenin buğusuna

Ve yazarsan adımı parmak ucuyla usulca

Silinmeden önce harfler, zaman dolmadan

O anı öp gibi tut, o anla beni hatırla

Bir çocuk gülüşünde yankı bulursa neşem

Bir martı çığlığında duyarsan içimdeki hecem

Unuttuğunu sansan da her gidişin özünde

Benimle kalan yönünü, yönsüzlükte beni hatırla

Bir gün bir türkü dokunursa yüreğine ansızın

Ve gözlerin dalarsa uzaklara, içlenir biraz hüzün

Anla ki yok oluş değil bu, varlığımın izidir sana

Ben geçmedim senden, sen de geçme beni hatırla

Bir yağmur damlasında düşerse suretim avuçlarına

Islak bir sevda gibi süzülürsem yanaklarına

Bilsen de bilmesen de, silsen de izlerimi

Saklı kalan her duada, gizlice beni hatırla

Bir gün bir rüyanın eşiğinde uyanırsan yalnızlığa

Sesimi duyar gibi olursan yankılar arasında

Karanlık değilim ben, ne de uzak bir hatıra

Işık gibi sinmişim yüreğine, orada beni hatırla

Bir fotoğraf düşerse eline, sararmış zamanlardan

Gözlerin takılırsa bakarken en güzel anılardan

O an dudaklarında beliren o belli belirsiz tebessümle

Benim gülüşümdür işte,kendini, beni hatırla

Ve bir gün bir gül açarsa mevsimsiz, sebepsiz

Bir serinlik dolarsa içine, tarifsiz, sessiz

Bil ki oradayım hâlâ, sesinle bir yerde

Kalbini her çarpışında, bir nefes gibi beni hatırla

sevay