Beni İhtiyarın Bastonuyla Dövün

Modern Şiire Hizmet/ Bölüm I



mevsimine yetişmeye çalışan bir eylül telaşındayım..
üstelik annem benim , çok dua eder..
mavi göğü yalancı çıkarıyor yanımdaki bankta oturan ihtiyar
ben ihtiyarları hep sevdim.
onun yüzünde kırışıklıkları var..
işinde iyi bir Tanrı'nın mehareti yüzümdeki çizgilerde ustaca saklanan bu yorgunluklar..
elleri mahcup ve ürkek ve alıngan ve kapatıyor peçetesini.
gözleri mahcup ve ürkek ve alıngan ve konuşmayı sevmiyor belli.
uzun pardösüsü bilek boyunu geçmiş, siyaha inat ve hakiki yeşil baş örtüsü..
bu ülkenin başını örten çocukları var ve o çocukları ağladılar..
artık ahmet kaya dinlemek serbest bırakıldı akşam üstü demlenmelerinde..
köpekler evcilleş-tireli ziyaret edemez olduk ahbapları
ve ben bira almak için siyah poşetleri deleli de çok oldu..
kısa marlboro'ya sığan şiirler de ankara'da doğdu..
para için savaşan ahmaklar, cebimdeki son yirmiliği alabilirsiniz..
benim alın terim boynunuzdaki kravatları haksız çıkarabilir ve sizin ayakkabılarınız .. halk bunu anladı.. ama aziz nesin haksız değildir..
ve meftun abi de mesaisini bitirdi , artık yere çöp atabilirsiniz..
ihtiyar elleri ve dahi gözleri ve mahcup, ve ürkek, ve alıngan ..
oysa arkamdaki salıncakta öpüşen gençler..
sizi buralarda yeni görüyorum..
seninle küçükken yediğimiz pamuk şekerin rengi şimdi hangi çocuğun cebindeki son harçlıktı.
iyi şeyler olmuyor..
dostlar arayı açıyorlar..
ve arkama yaslanıyorum ..
sırtımda bir ağrı var..

...


ankara

yıl iki bin on dört



eyvallah ..