Beni Şey'leme Aşkında

Düşler zor olanda insanı düşler imkânsıza
Oysa zaman-mekân doğrultusunda
En basit kayaçta bile fizibilite
Ürperten bir sunum yapar kendi dilinde akıla
Ya var olanı detaylandırıp ayrıntıda yol arayacaksın
Ya da bütünün en alt bütün bir parçasında start alacaksın
Dış bütünün sonsuzluğu ulaşılma zamanı isteyeceğinden
Uzamın da dışa açılımı bilinmeyene açıldığından sürekli
İç bütünün tür detaylarında ararsan
Aklın uzanacağı her feza limanda
Dil işlediği ile akıl aşındırdığı ile
Keşif yolculuğunda heyecanımızı sürekli çıkarır doruklara
Heyecan... Canlısal duyum
İnsanda itiş gücü dinamiği... Merak sahran... Süt liman...
Bir keşif daha... İnsana
-Yüzey... Yüzey... Yüzey...
Ayrışın önceli başlangıç noktası
Her var'ın bir dış yüzeyi olmasaydı
Öteki hiç olmazdı, her şey birbirine karışırdı
Hatta yüzeysiz yüzey bile olmazdı
Olmayan yüzeyden hiç bir şey olmazdı
-Sen ben ve evren
Silen geçen zamana karşı
Doğurgan yapımızla direnir kendimizi yeniden yüzeyler üretiriz...
Bu bilinmez, nereye kadar sürecek bilinmez...
?Ama her şeye rağmen, gene de bir kavramdır düşüncemiz, hayal gücümüz'
Bunun dışında fizik kendi kuralları tutarlılığında ilerler...

Ben yüzünün dehlizlerinde izdüşümü aşka yazdım
Gelip beni alsın diye naz ciğerine
Tomruk makam kesmiş sam akar bedenime
Çelik zırhtan olsa bile dört yanım karanlıkta
Nafile
Aşkının diyarında bir evliya var buna inan sevdiğim
Ben bir yıkım nehrinin sularında dirildim
Ay renk verdi işledi esinimde
Sen şafak vakti arardın kan ter içinde bir tende aşkı
Ben son nesnede bıraktım bu sana adadığım bahtı...
Evren işler... Yürür gider tüm bu gidişler...
Sendeki bu benden gidişler...
Her gün yeniden öldürür beni...
Varlığımı evrenin rahminde ?şey'ler...geriye döndürmez gideni...