Beni Siz Öldürdünüz

Anlamadınız beni.
Anlayamadınız.
Susturdunuz belki istemeden.
Yalnızlığa mahkum ettiniz yaralı yüreğimi hiç bilmeden.
Hep varım dediniz ama hiç var olmadınız.
Yaslanıp ağlayacağım bir omuzu çok gördünüz gözyaşlarıma.
Sonra dediniz ki "Sen acılarınla büyümeyi seviyorsun."
Eğer biraz olsun beni anlamayı isteseydiniz sizi acılarımla tanıştırırdım.
Acılarımın beni büyüttüğünü değil de git gide yok ettiğini görebilirdiniz.
Dilime ket vuran sizsiniz.
Şimdi bana neden susuyorsun,diyemezsiniz!
Ağlamaktan gözlerimin kanadığı gecelerde hanginiz yanımda oldunuz ki?
Teselli etmekten bile aciz bir yüreğe sahipsiniz.
"Geçer elbet" demek kolaydı dilinize.
Siz bana sarılacak, tutunacak bir dal bırakmadınız.
Zaten kırgındım. Parçaladınız.
Yüreğim hangi yüreğe sığınsa ihanetin en ağırını tattı.
Ben yaralıyım dedim siz beni toprağa gömdünüz.
Beni siz öldürdünüz.
Siz...