Beni Yeniden Doğur Anne

Beni o zamanlara götür hadi!
Ellerimde yine misketler,dizlerim kanrevan içinde...
Beni o zamanlara götür hadi!
Yine aynı şarkı çalsın sokaklarda!


Beni yeniden doğur anne!
Söz bu sefer hiç koşmayacağım,terlemeyeceğim!
Yeterki onu görebileyim, beni hiç tanımasın...!


Beni yeniden doğur anne!
Söz veriyorum dizlerim kanamayacak!
Üstelik kalbim kanarken şımaramamda ben!


Biliyorum yaramaz bir çocukluğum var,
Hala evde kırılmayan vazolar,
Sofra altı ekmek kırıntıları var!


Söz anne, beni yeniden doğur!
Hiç bir azara gerek kalmayacak!
Kendi yemeğimi kendimde yaparım hem!


Ne olur anne beni yeniden doğur!
Onun gözlerinde,onun kucağında!
Onun ellerinde büyümeli,
Onun kollarında ölmeliyim!


'' Bir sebebi varsa ölümümün,sadece nefesine karışıtğım içindir'...