Benim

Ayaz var gecede toprak kefenli
Bir bilmez basmış üstüne belli ki
Ölüler çiğnenir mi?
Gölgelerimle oynarken gecenin karanlığında
Birden sesimi duydum gecenin kör uğultusunda
Fırtına dediler,rüzgar dediler,ayaz dediler adıma
Savurup geçerken inleyişleri
Bir adım öne attığımı düşünmeyerek
Yok olduğunu düşleyip anlamsız
biriktirirken diğer köşede bir barkan,yığın.
üst üste atıpta sendeleyişler,i
birden kaybolup geceyle ansızın
yarına başka başka acılar savurmak için
yol alırken ağır aksak zamanda
ölülerin yorganını aldığımı düşünmeden.
üşüyeceklerini hissetmeden.
yine bencil adımlarla ilerlerken
hissetim ki yine o kendini bilmez
hissettim ki o pervasız
hissettim ki o acımasız benim.