Benim Adım Karanlık

Benim adım karanlık
Vakti gelince ve
Gece çökünce
Ben kaplarım etrafı.

İnsanlar benden korkar,
Oysaki zararım yokken.
Tanık olurum bazılarına
Durmadan ağlayanlar

Dertlerini bilmem
Ama izlerim
Uzun uzun
Sanki derdini bilirmiş gibi.

Hep kötülük adım olmuştur.
Siyah olmam lanetliydi sanki
Gündüzden tek farkım
Sadece renklerimizdi..

Ve hep saatimde gelirim
Ben geldiğimde
Gözyaşları çoğalır
Üzüntü artar.

Benim adım karanlık,
Yalnızların dert saati...