Benim Annem
Tarla başında bir övü vardı,
Hasır örer yayık yayardı,
Dokuz nüfus bir ataya bakardı,
Vallahi yine şükür ederdi.
Ne hikmettir yine huzur bulurdu,
Yıkardı el ile çamaşırını,
Yalın ayak götürüp de asardı.
Kocası söylese yine susardı.
Vallahi yine şükür ederdi,
Ne hikmettir yine huzur bulurdu,
Anam yaylasına yaya giderdi,
Oğlundan kızından haya ederdi.
Anam yaylasına yaya giderdi,
Minnet ile onca toya giderdi,
Vallahi yine şükür ederdi,
Ne hikmettir yine huzur bulurdu.
Hüseyin TURAN 'a teşekkür ederim..
esasen huzur bulmasa, severek yapmasa nasıl bu yükün altından kalkabilirler ki?
bu anadolunun taaa gerçeği aslında,
hatta fazlasıyla anadolu kadını aynen budur,
herzaman harikasın besti balam...👍👍👍
kalemine sağlık sayın Turanada teşekkürler öğretici dizeler...
👍👍👍anadolu kadını besti ananın dizelerinde hayat buluyor... kutluyorum.
Bu sanırım bir önceki şiirine bir atıftı, evet can işte ikisi de anne ama huylar ne kadar farklı diğmi, biri varlık içinde yüzüyor yine de huzur bulmaya yetmiyor ve azımsıyor, sizin annenizse en kötünün en iyisinden bişiler bulup mutlu olmaya çalışıyor...Yani iş mutlu olmayı bilmekte diyorum ben ve şükretmey bilmekte... Muhteşemdi bitanem mesaj veren dizelerdi tebriklerim sonsuz sevgimle...👍👍👍👍👑