Benim Ben

Benim ben duymuyor musun beni?
Özlemiyor musun artık beni eskisi gibi..
Sessizliğimle boğmayacağım artık seni
Biliyorum söyleme...
Bende seni sevmiyorum, sevmiyeceğim..
Dur dur hiç birşey söyleme
Bırak içimdeki zehir aksın engin sularına
o berrak sulara kırmızı değsin artık
oysa ben kırmızıdan başka renk bilmedim bilemedim.
Bir senden öncesi vardı siyah olan
Sen geldin siyahlar oldu yalan
Sonrasını biliyorsun zaten
göz alabildiğine kırmızı oldu dünyam

Benim ben duymuyor musun beni?
Bak ne hale koydun sen beni
Ellerinden çıkan şu çamur topağına bir bak
o sert bakışın altına koymasaydın keşke
Titrek kırılgan bir kalp
Kelimeleri geçtim artık
her harfe bir anlam koysam
ve o harflerle sana roman yazsam
anlatamam hissettiklerimi,
kendimi ve seni..

Benim ben duymuyor musun beni?
Sen hiç benim gözümden gördün mü kendini
Sen ağacın en ucundaki en güzel meyve
Sen uçsuz bucaksız denizlerin güzel kızı
Sen toprağa düşen ilk çiğ tanesi
Sen taşlaşmış kalbimin
anatharının sahibi
vur, öldür, parçala ama
at elinden o anahtarı en derin çukurlara
kimse bilmesin kimse görmesin yerini
yüreğim artık kaldırmaz ikinci bir rengi

Benim ben duymuyor musun beni?
Ben artık ayaklarıma prangalar vurdum
Yıllar geçti koca bir deniz feneri oldum
Şimdilerde uzaktan gelenlere ışık tutuyorum
Kayalık ve zor sulara girenlere
gelmeyin yaklaşmayın, diye bağırıyorum
Duymuyorlar beni, dinlemiyor kimse
yaydığım ışık anca giriyor gözlere
oysaki gelenlerin hiç biri görmüyor
yüreklerindeki haritadan başka yol bilmiyor
Kaçınılmaz olana hoş geldin diyorum
ayaklarımın dibinde bitişlerini seyrediyor ve unutmuyorum...


Benim ben duymuyor musun beni?
Önemli değil artık duyma
Öldürdün içimdeki beni...