Benim Masalım..

biri bir masal anlattı bana,
her cümlenin başında sevgi vardı,
her cümlenin sonunda da..
masallar yalan derlerdi de inanmazdım.
büyük aşklardan bahsederdi,
sevmekten, sevilmekten...
acılar çekilirdi sevgi uğruna,
duygular savrulurdu sağa sola,
çırpınırdı yürekler,
pes etmezdi sevenler,
sonunda kavuşurlardı gerçek dünyaya inat,
dedim ya inanmazdım yalan olduğuna,
anlatılanlara inanır sevinirdim kavuşanlara..
biri bir masal anlattı bana,
anlamadım yalan olduğunu yine,
kapıldı sevgiye hasret bu gönlüm,
inandı sevilmeyi bekleyen bu yürek.
bu kaçıncı yara,
bu kaçıncı feryat,
dinmeyecek bu gönül acısı,
bekleyecek yeni acıları.
ders alacak bir gün,
kapılmayacak artık,belkide artık sevmeyecek,
belki o gün,
bu gün...
yeter diyor artık yüreğim,
bana yüklenme diyor artık,
güvenme sevdim diyenlere,
inanma sessiz gidenlere,
bir veda bile etmeden,
terkedildiğini anlamanı bekleyenlere..
sil gözyaşlarını,
sadece kendine ağla,
sana ağlayan yokki..
bekle yine,
yine sevecek,
yine terkedilecek,
yine acılar çekeceksin,
yine ağlayacaksın,
yine isyan edeceksin,
bu yürek sende oldukça,
hep sevilmeyi bekleyeceksin....