Benim Mezarım

Benim mezarımı güllerin hiç eksik olmadığı bir yere kurun,
Ruhumun acı çekmeyeceği sıcacık bir toprakla doldurun,
Baka baka doyamayacağım bir mezar taşı dikin başıma,
Sonra çiçek ekin toprağıma, hiç solmayacak çiçekler...


Varlığım dünyada olmasa bile ,ruhumun olduğunu sezdirin insanlara...
Savaşın olmadığı bir yere kurun benim mezarımı,
Aşkın hiç bitmediği bir yere!...
İnsanların bol olduğu bir yere kurun benim mezarımı,
Sevginin yalan olmadığı bir yere...


İnsanların mutluluğunu görmek ister benim ruhum...
Onların tatlı telaşlanmalarında yanında olmak ister.
Denizin olduğu bir yere kurun benim mezarımı...
Uykudan uyandığımda seyredebileceğim, masmavi bir denizin...


Yağmurun olduğu bir yere kurun benim mezarımı,
Ama şimşeğin sesinin hiç duyulmadığı bir yere...
Öyle bir yere kurun ki benim mezarımı,
Ölümü tekrar tekrar yaşamayacağım bir yere!...