Benim Paltom

Soğuk bir gündeyim
Esen hava poyrazdır
Sevmekte ben niceyim
Seven gönül mangaldır

Soğuk bir gündeyim
Üstümde yıllanmış paltom var
Öyle tatlı olmuşki mazisi
Geçen zamanda sarılınca anladım
Doymamış benim çileli ahuzarıma
Yine giydim
Soğukbir gündeyim
Üstümde yıpranmış paltom
İçinde semirmiş bir insan
Büyümüş gibi gözle görünce
Oysa gönlü küçülmüş
Küçücük bir törpüyle

Ansızın gök, kararıyor paltomda
Ansız yağmur işliyor benim kara paltoma
Soğuk yakıp yıkarken bedenimi
Yağmur dindiriyor şu soğumuş ateşi
Acıyı hissetmem ben, çünki:
Çilekeş paltom sarmış tüm bedeni
Gelde çıkar can dostunu şimdi
Geçen anıları bırak sıcak diye hava tanesi
Böylemi olacaktı böylemi bitecekti
Anıların tatlı hisi, anıların sevgisi

Soğuk bir gündeyim
Geçen zaman yıllardır
Sabır sükut benim işim
Altın benim saç telim

Benim Paltom
Benzemedi yoldaşlarına
Onlardan farklı oldu, sahip idi duyguya
Nice şahit oldum benimle koşuştuğuna
Yine gördüm ki mazide yağmurlarla ağladığına
Canıda yanardı ya belli etmezdi kendisi
Şapkası kaybolduda bir ah deyi etmedi
Bir gün bulduğumdaysa o eksiğini
Bir vicut olduk hemen dolaştık dağ tepeyi

Benim paltom
Seni seviyorum
Kara elmasım sensin benim
Yeşil gözsüz ceylanımsın ömründe
Bir gün gerekirse ölüm denen nesne
Beraber gideceğim ölümün beyaz kefenine

el_deli
=Masa Başında=