Benim Sancılı Aynam

kuyular şarkılı kalpleriyle yalvarıyor
adımı unutmuş bir acıdan geliyorum
ve anlamsız gülümsemeden
işitip duyuyorsanız
duyuyorsanız ey siz ayakları ile gezenler
ne olur ölümümü kutlayın
içimin dışa akan karanfiliyim
ve kırmızıyım
beni yalansız bir çocuğun gözleriyle sevin

bakir gecelere ilk uyanışımı anımsıyorum
beyaz bulutlu siyah sancılar
ve yakan ışığın ilk ihaneti
sözlerimi yumuyordum ağzımı açıp
ama duymuyordunuz

aynı şarkılarla çocukluğumu kutlayan mavi ışıltı
seni sevmekle bir suçun ilk ayağını gezdim
dilim damağım bir yankı ile kesildi
hane üstüme bıraktığınız serinlik
beni bana hatırlatan sevginiz nerde

büyü ve yollara açıl konuş genişlet içini
neden çaresiz kuşlar gibi davranıyorsun
kanatlarından sızan özgürlük
seni uçmaya zorlayacak değil
düşersen kayalıklar acını örtebilir

yokluk insanın nesidir
sordukça gölgesidir diye yürüyen
baş aşağı gülümseme ile süsleniyorum
söyle hepsi bu mu hepsi
benim güzel sancılı aynam.