Benim Sıramı Aldı da Gitti

Yüzümün güldüğüne bakmayın benim

Zannetmeyin ki mutlu mesudum

Çaresizlik çökmüş omuzlarıma

Kolu kanadı kırılmış bedbaht biriyim

Gurbet elde yalnız yaşarken sessiz sedasız

Haberini aldım dert sahibi olmuş derdi devasız

Yürüyemez hale gelmiş dizileri dermansız

Yola düştüm gidiyorum ben bendende habersiz

Azrail’e kucak açmış sanki yaşamaktan usanmış

Vaz geçmiş yalan dünyadan haddi aşmak istemez

Derdi sinesinde çeker isyan etmek istemez

Bacıya gardaşa minnet edip yük olmayı istemez

Kelimeyi şahadet getir de artık nefes almak istemez.

Ne söylesem anlatamam kimseye kelam ile ben beni

Ruhu ölünce hareket eden iskelet olur insanoğlunun bedeni

On üç Eylül Cuma günü saat yirmi üç yirmi kapattı gözlerini

Sanıyorum ki saniyeler oldu gardaşım ahirete göçeli

Çünkü zaman durdu benim için artık ne ileri ne geri

Mustafa’m katlanılmaz bir acıya gark ettin beni bırakıp ta gideli.

01/EKİM/2024