Benliğimin İdamı

Boğuluyorum dipsiz kuyularda

Hükmüm belli

Yüreğim idam sehpasında

Asıyorlar benliğimi

Yetişmem gerekir imdadına



Feryadını duyan yok

Korkutuyor bu yalnız kalabalıklar

İradem prangalı,esaretinde

İpler dost bildiğim düşmanım

Korkularımı doğuran

Nefs denen ibarenin elinde....