Beriwan Teşte Yolunda

ben yokum demek olmadığım değil
insanı çevreleyen tapuların içinde
yer alamam ki olmasan..
yalnızlığım sen yokken var
sen yoksan bende yokum

hasret çeken güle
çağırsamda sevdiğim
derinden gelen sesinim
derin acılar sularında
okyanuslar içinde dalgalanır
gönlümün sesi duyulur

vurulsam yiğidin mavzerinden
çıkan kurşun güle benzer
yüreksiz kurşun izi
bana zor gelir dostlar..

yobaz sürü çoğalınca
yğitlik nerede kaldı
halen utanılması gereken zihniyet
insanım diye gururlanır
her ayak her dem

seni sevebileceğimden korkum
yürek ürkekliğe bürünsede
korkum çok büyük
seveceğimden korktum
ayrılığın zülüm, varlığın acı

gözyaşını nasıl silerim
nasıl anlatırım gafleti
hangi ferman dur diyebilir
sel olan kan gölü

Haziran su başlarında
Beriwan teşte yolunda
sürüsü yatar mola
süt sağırır sularına

Dilan'ın düşleri mavi
o gülüşün bir sevda
gözlerin seni anlatır
mavzeri yüreğinde patlar
gel gelecek gün

ölmek zor deselerde
Hazıran'da dam saçakları
üzgün papatyalar solgun çiçekler
oy oy neyleyim

serpildi yüreğimin derinine
kayıp ilan kayıp umut
yazsam diyorum aşk şarkılarını
artık türkü söylemek istiyorum

işte buna ağlarım
köy şehirleri yaktılar
vuruldu çocuklar
taş atanlar yürek yaktı

korku bedenleri sardı
gözyaşını nereye koyuyoruz
bu zülmden nasıl kurtulur
ülkende esir yaşamak ölüm...
Haziran'da ölmek daha zor

30/06/10-Gaziantep