Berlin Şiirleri

Berlin 1980


benim kentimde
evlerin ışıklar erken
sönerdi,akşamları
geceleyin yıldızlar
yalnız gezerdi

benim kentimin
sokaklarını
esmer adamlar
süpürürdü
resimleri sonradan
40 yıl hatırasına
konu olan

benim kentimin
kadınları vardı
anadolunun her hangi
semtinde yürür gibi...
ruhlarının ait olduğu
yeri özlerlerdi

benim kentimde
rüzgarların ismini
kimse bilmezdi
sıyah saclarımızın
ağırlığı omuzlarımıza
çökerdi...

benim kentimde
bebekler
isimlerinden önce
vatanın adını öğrenirdi

benim kentimin
ela gözleri
insanın içine
işlerdi...

2

Berlin 1981

Avucumuza sığmazdı yağmurlarımız
O kadar küçüktü ellerimiz
Yüreğimize sığmıyordu yaşam
O kadar kücüktü kalbimiz...

Sonra metrolarda yakalandık
Yalnızlığa,polislere ve aşka
Bakma lümpen duruşumuza
Eski zaman Berlin hatırasıdır

Bizim olmadı masallarımız
Yıl 1981 ve biz çok yabancıydık

3

Türkler dışarı yazan duvarlar (Berlin)

Evlerin duvarlarına yazılmış
Türkler dışarı yazısını
Eceleyerek söktük okumayı
Avucumuzda Berlin ayazı
Metrolarda yakalandık
Kavgalara...

Bir kuşlar kaçmazdı bizden
Birde polisler
Kuşlarda göçmendi anlıyorlardı
Polisler mi onlarda anlıyorlardı...