Beş Yaşım

En çok beş yaşımı sevdim ben,
Bir zamanlar beşti yaşım,
Mutluydum, neşe dolu,
Yarılıp, kanayıp dursa da başım.
Hiç yerimde durmazdım,
Öyle ya, yazamaz bir çocuktum.
Özgürce koştum, yoruldum,
Her şey benimdi, yerim, yurdum...

En çok beş yaşımı sevdim ben,
Tamdı hem, elimle gösterirken.
Her şey tam olmalıydı hayatımda,
Dünyada kaybetmek de varken.
Beş yaşındaydım ben kolay mı?
Koskocaman beş demek bu,
Büyüdüm demenin ta kendisi,
Bendim dünyanın efendisi.

En çok beş yaşımı sevdim ben,
Her şeye yeterdim,
Her şeyi yapabilirdim,
Hem de hiçbir şey bilmezken.
Bilmediğimi dahi bilmedim,
Ne güzel gülümser, gülerdim,
Cahilliğime güldüğümü,
Ancak büyüyünce öğrendim.