Beşik

Zaman hoyrat topun üzerinde
Sallıyor insanları..
ipe dizili çocukların kuyruğunda amansız telaş
Çoğu kareler puslu
Bilhassa yalnız manzaraların çoğul seyircisi
Kayıp sokakların yorgunluğu düşerken kilime
Ah benim yalnızlık tohumu
uğultularım..



Bulutsu misketlerin
Çamur kokulu rengarenk elleri
Ve kenarı kırık eteklerin üşüyen gövdeleri
Cam kenarlarında özlenen masumiyetin suskun gizleri
Yarı uyanık,yarı uykuda beşik
Ses verecek olsam acep
Kimi neyle susturabilirim
Türküler de kederli
Düş yollarında..


Yüzümün kenarında maskeyle derinlere inen
Ay karanlığı odam.
Odam,odam neylesin bekleyenleri
Bir ışık yoksa geceden