Beşinci Mevsim
şimdi hasat vakti
harmanladım yazı
ellerime düştü takvim yaprakları
her gün biraz daha yaklaştı
sonsuzluk
eylül neden geldin
güz gülleri açmaz oldu
kanadı kalbi bülbüllerin
yeşiller sarardı soldu
ağaçlar döktü yapraklarını
göçmen kuşlar katar katar
yola koyuldu
köhnemiş ümitlerle
daldım hazan bahçelerine
hüzünlendim ben yine
sana gurbet oldu yüreğim
sabahlar kadar serin
artık kalmadı orda yerin
yitik anıları zorlamayın
gözüme görünme mazim
gülen yüzüme bakmayın
ne sevdim ne sevildim
hoyrat rüzgarlara kapılıp
ordan oraya savruldum
kalan son umutlarımla
metruk yaşamımda
yok hiçbir ışık
gönül baharlarından
aldım hevesimi
başlasın artık yüreğimin
beşinci mevsimi
güzel bir şiirdi nilüfer nil mavisi gibi mi sağlıcakla kalın