Beşinci Mevsim Ölüm

Şimdi söyleyin dostlar
kaç günü saysam ölümü öpebilirim
oysa ölüm bensiz mi geçti bizim diyarlardan
yokluğun sensizliğine

her mevsimin adı varsa beşinci mevsim ölüm
sayılmaz mı dersiniz
ya sonrası mahlumunuz bir adım ileri iki yüzün rengi
biri kara birisi de ak yüzün

ölümünde rengi yok sayılsa da
bu ne hal
bu ne köhnemişlik uğultulu keyif ç/atan kirli ruhlar
bakın ölüme gülen insanlığı yok sayanlar...

durun
ölüm geliyor süvariler dört nala koşuyor
bekleyin ölüm yakanızda
eli kanlı öfkenin dinmeyecek kadar
insanlığından utanacak korkular sarmış ruhları

ne derseniz deyin
çelişki köhnemiş saltanat üzerine
zorba beyinlerin insafına k/aldıysa
sana ölümden başka ne yol ne de onur kalmamış

ölüm haykırdı gökyüzü mavi bulutlar bile duydu
ağıtları çığlıkları duyuldu
yer toprak rengi al kanlar içinde
dağların ardında ihanetin adı yok dolaşırken

ölüm hem inatçı hem de kalleş gölgeler
yarım asır kan akıyor yüreğimde ölüm çığlığı sarmış yurdumu
dağ bayırlar kanlar içinde ölümü görmez körlüğüne
daha dün doymuştum zalimin sonu elbet bitecek

haydi ruh bilimcileri
haydi uzaylılar uyanın
altınız taş üstünüz baş geldiyse gök kuppeden tanrı sesi
kul eyleme zalim veryansına baksın

uyan kirlenmişliğin zemzem suyuna dayan
yıkan artık akan sulardan
ölüler dirilecek
tahamül kalmadı bu çirkefliği insanlığı yok eden ruhlar
kaç asır bekledi bu zülüm saltanatı

yem kuşları alaca karanlıkta uçtular
ayaz soğuğuna kalmadan ısınan güneşe
yoksa her yer yerinde oynayacak...!

09*11*12*Karataş*