Beslenme Çantamdaki Hüzünler

Deli dolu
Bir yudum hayat
Beslenme çantamda
Hep hüzünler vardı
Şarkılardan nağmeler
Ulu orta
Serilirdi yerlere
Gizleyemediğim gözyaşlarım
Umutları toplamak isterdim
Yarınlara hızlı adımlarla koşarak
Eğrik,devrik yollarda
Deli dolu
Her seferinde kırılırdı bir yerlerim
Kolum,bacağım
Kafam yarılırdı da
Yüreğim kadar acımazdı
Aynı yolu birlikte
Yürüdüğümü sanırdım senle
Zaten yetişemezdim sana
Dağın bir yamacında sen
Ben arka sokaklarda
Yolumuzun kesişmesine
İmkan yoktu
Yine de her gün
Yeni bir sayfa açardım inatla
Belki bu gün
Belki yarın
Belki de yarından öte
Ah aldanış
Hep aldandım
Sana,kendime
Bir ışıltının yüzüme
Dokunuşunu beklerdim
Nafile
Neyi çok istediysek
Olmamaya yemin etmiş sanki
Bu hissiz savruluş
Ordan oraya
Denize ulaşamayan
Nehirler gibi
Deli dolu hayat
Geçer mi geçer
Öyle böyle
Kanadı kırık
Bir Kuşun iniltisini
Anlamak zor
Yaşamak gerek
Hep kırık kalacak
Sözler
Çerçevesiz resimler
Gelmişler,geçmişler
Kalpler

Bir şiirin hikayesine
Kendimi astım
Unutmadım
Beslenme çantamdaki hüzünleri
Hiç bir zaman



Şair Turgut Uyar ’ın dediği gibi

’’Şimdi bunca karanlığın üstüne
Oturup bir mektup yazmalı
ilkbahara ve yaza
“Hadi renklerini topla da gel ” demeli



Hadi toparlan gidiyoruz..




sevay